Katli vacibtir yüreği aşk dolanın,
İnfaza bir ” sus” yeter,insafa bir kelamın!
Ey can’ım,ne doldurdun ki canına,
Katlin de hayalinde sehbasında idamın?
Düşününce düştü yüreğim ta kaf’tan ,tutan anka olmadı ..(kanadını kırmıştı zira ayrılıklar..)Biraz terennüm et , yalnızlığın ritmini içindeki surlarda..(Fazla kanat çırpma,yorgun düşüyorsun sonra..)O ritimler ki ,benim sessizliğimden… Ki ben kulağımı tıkadım kelamımı durdurdum şarkılara..(belki onlardır,seni söyletmeye çağırmaklarımın sebebi.)
Düş kaçkını ,vefa bozgunu ben!
Dalgakıran,Aşka kaçan sen!
Suçlu ben..
“Bilmiyorum...”
Hangi sorunun cevabıdır ,söylesene deli’şmen?
Soru sormadan cevab delilere yaraşır ,kavuşmadan ayrılmak ölülere yakışır..(öldüm de ,dirilişimin vakti yakîn mi ?)
Hangi İsa icazı söylesene ey yâr,Kaç sancıdır Meryem?
Göz uçlarımda ağrı ,düşlerim sen kaçkını..Dur az gitme gemileri yakmadım daha..
Neyse susmalıyım belki de..
Düğümler şerhe kalmadan (artık )açılır,
Endamının efsunu ki gemileri yaktırır..
Sebeb yok ey yâr ,Ruhefzâ’yı aşk ağlatır..
Kalemimden kan aktı yine
mihr niyetine .
Yorum yok.