NuR .. Paz Mart 29, 2009 11:21 am
RanaNur ablamızın önceden eklediği bir şiir bu konuya uygun gibi geldi bana.. tekrar bi hatırlatayım dedim saygıLaR.. ((((((Bazen hiç ummadığın bir anda vazgeçersin her şeyden..
Bırakırsın sıkıca tuttuklarını, dağılır benim dediklerin, cildi kopmuş defter yaprakları gibi..
Sonra buruşturup sayfaları tek tek, çakarsın kibriti…
Bir kibritin biriktirdiğim dediğin hayatı nasıl yaktığına şaşarsın.
Bir an kurtarmaya çalışırsın, artık çok geç kalmışsındır.
Oturup karşısına sahillerin, martıların, gülüşünün, dokunuşunun, saçlarının, gözlerinin
ve sevgilinin yanışını izlersin.
Alevlerin arasından zihninle kurtarabildiğin birkaç satır kalır geriye:
Ey “susmak aşkımın ifadesidir” diyen Sevgili!
Konuş şimdi, kelimelere ihtiyacım var, suskunluğunla..
“Dündü, dün gibiydi,
ellerinin kıvılcımlarını alnımda hissettiğim”
“Saat 7’de, iskelede..”
…gerisi kül olur…
Vazgeçmenin bedeli ne kadar ağırmış, anlarsın…
ağlarsın…
...))))))