İki büyük ALLAH dostu,Cüneyd-i Bağdadi ile Ebu Bekir Şıbli aynı günde hastalanırlar...Her ikisini de aynı hekim tedavi etmektedir...Ve hekim dinsizdir...
Hekim önce,Ebu Bekir Şıbliye gidip sorar: -Rahatsızlığın nedir? O: -Hiç! ,diye cevap verir. Hekim daha sonra aynı soruyu Cüneyd’e de sorar,o ise,ayrıntısıyla bütün hastalığını anlatır…
Bir süre sonra iki büyük gönül ,Cüneyd ve Şıbli karşılaşırlar,Şıbli Cüneyd’e sorar: -Rahatsızlığını bir dinsizin önüne niye serdin? -Bilsin istedim dost olana böyle yapılıyor.Ya düşmana ne yaparlar! Sonra da hikmetini anlamadığı şeyi Cüneyd,Şıbli’ye sorar: -Peki,sen niçin rahatsızlığını söylemedin?
"DOSTU,DÜŞMANA ŞİKAYET ETMEKTEN UTANDIM!.. "
Hekim önce,Ebu Bekir Şıbliye gidip sorar: -Rahatsızlığın nedir? O: -Hiç! ,diye cevap verir. Hekim daha sonra aynı soruyu Cüneyd’e de sorar,o ise,ayrıntısıyla bütün hastalığını anlatır…
Bir süre sonra iki büyük gönül ,Cüneyd ve Şıbli karşılaşırlar,Şıbli Cüneyd’e sorar: -Rahatsızlığını bir dinsizin önüne niye serdin? -Bilsin istedim dost olana böyle yapılıyor.Ya düşmana ne yaparlar! Sonra da hikmetini anlamadığı şeyi Cüneyd,Şıbli’ye sorar: -Peki,sen niçin rahatsızlığını söylemedin?
"DOSTU,DÜŞMANA ŞİKAYET ETMEKTEN UTANDIM!.. "