Sen düştün, yine sözLerimin maviLiğine..

NuR demiş ki:

Sen düştün, yine sözLerimin maviLiğine..
içimdeki yanışLarın simgesi, sensizLiğim.. bir damLa özLem süzüLürken yanakLarımdan..
<özLedim neFesim..> diye titrerken nefesim..
serzeniş tuFanı yine içim..

Sen düştün, yine gözLerimin ısLakLığına..
doLunay, hasretini demLer gönLümde..
sonra.. sonra düşünce yağmurLarım başLar sağanak sağanak..
öncesi biLirmiydim nedir yaşamak..?!..
bir isme has ağLamak..

Sen düştün, yine yüreğimin sevdaLığına..
hercaiLer gibi suaLsiz yakandın.. bense yandıkça aşkLanan..
asi maviLiğim.. çeşm’i yeşiLim..
parçasın caNıma.. caN’sın bana.. Vâ hasretâ..!!

Sen düş’tün yine bana..
düşümdün umutLarıma..
ve vazgeçiLmez 'sevdam'dın sevdaLım…
ben düşLedim seni sadece..
ve sevdaLandım...

...

kaLemimdéN.. gönLümden gönLünüzé..

Sen düş’tün yine bana..
düşümdün umutLarıma..
ve vazgeçiLmez 'sevdam'dın sevdaLım…
ben düşLedim seni sadece..
ve sevdaLandım...