SEN İSTANBUL KOKARDIN
Martıların gözlerinden dinledim
İstanbulun boğazı yanmış dün gece
Yıldızlar şahitlik etmiş, güya suçlu benmişim
Oysa can yemin olsun ki yanağımdan süzülen denize
Ben bu şehre yüreğimi içirmedim
Göklerden hicran yağdı istanbullu bir geceydi
Yere düşen her damlanın yüreğinde sen vardın
İsmin dudaklarımda idamlık bilmeceydi
Yalansa kahrolayım sen İstanbul kokardın
Sevda dediğin gülüm
Bir busedir dudağımda
Bıçak gibi,yasak gibi,kan gibi,
Utanır intihar ederdi ölüm
Hayata rest çekip ağladığımda
Korkak gibi,tutsak gibi,yaşanmamış an gibi,
Ben lal olmuş bir bülbülüm
Sen deli gülsün bağımda
Toprak gibi,yaprak gibi,candan özge can gibi
Kuş uçmaz kervan geçmez bağımda
Kah aşkı yağan kar tanesi
Kah Leyla tüten rüzgardın
Zambak gibi Leyla gibi sigaramda duman gibi
Sevdiceğim sen İstanbul kokardın
Dayadım öndörtlüyü İstanbulun şakağına
İstediğim gül içmekti,gözlerinde bir yudum
Seni sordum gündüzlerce bu şehrin her sokağına
Söylemedi inat etti gece seni uyudum
Ben bir sana bir bu şehre gül dedim
Ayla toprak şahittir,şahittir denizle gece
Sensizken istanbulda bir kez olsun gülmedim
Yıllar kapımı çaldı ellerinde vur emri
Yokluğun var sen yoktun,ölüm geldi ölmedim
Aşkından hatıra dedim gözyaşımı silmedim
Ben bir sana bir bu şehre gül dedim
Belkide can,ben bu şehri güller için çok sevdim
Gözlerimden dökülen yaş denizi ıslatıyor
Sevda kilim hasret nakış,gönül derdi dokuyor
Çatlayası deli yürek.sen sen diye atıyor
Oy gece gözlüm İstanbul seni kokuyor.
SERDAR TUNCER