YEŞİLYOLCU
Anasayfaher doğruyu söylemen doğru değil... -Said Nursî | |
Ortak arkadaşımızın arkasından konuştuğumu onun arkasından konuştuğumu saklayacağından emin olacak kadar sırdaşım bildiğim diğer arkadaşıma "Onun arkasından konuştum ama senin arkandan konuşmam!" diyemediğim, kendimi arkadaşımın yüzüne başka, arkasından başka konuşan bir ikiyüzlülük içinde diğer arkadaşıma sobeleteceğimden utandığım için deme gereğini duymadığım, diyecek olursam da, benim ikiyüzlülüğümle ister istemez yüzleşerek benim utancımı gidermeye çalışma utancından arkadaşımı koruyamayacağımı düşünerek utandığım, utanmasam bile, onu "ben senin arkandan da konuşabilirim" şüphesine itmekten korkarak ister istemez dudaklarımı kilitlediğim, konuşsam bile, ondaki "burada olmayan o değil de ben olsaydım, sen onunla da benim arkamdan konuşurdun!" beklentisini önleyemediğim, önleyemediğimi bildiğim için de iyice susarak katıldığım/katkıda bulunduğum o tuhaf sessizliği dağıtmak için dilimden hiçbir şey gelmiyor... Zorba bir sözleşme olarak aramıza konulmuş bu yakıcı sessizliğe boyun büküyoruz, birlikte razı oluyoruz. Bu zoraki sessizliğin tıslaması içimize doğru ilerledikçe, sahiciliğimizi yakan közler kızışıyor, seslerimizin hepsini sahte kılan sinsi yangın harlanıyor. Herkes kardeşi tarafından arkasından konuşulabilir biliyor kendini. Herkes kardeşinin arkasından konuşmayı hak ettiğini düşünüyor. Herkes kardeşi tarafından arkasından konuşabilir diye bilindiğini biliyor. Herkes kardeşinin arkasından konuşabileceğini kardeşine bildirmiş gibi ses çıkarmıyor arkadan konuşabilir sanılmasına. Arkadan konuşabilir sanılanlar "konuşmayacağız!" demekten utanıyor. Arkasından konuşulacağını sananlar "konuşmayın!" demeye tenezzül etmiyor. Belki de kimse konuşmuyor. Öyleyse kim konuşuyor konuşmayanların yerine? Kim konuşuyor konuşmayanlar konuştu diye? Kim attı bu közü sözümüzün arasına? Kim körüklüyor bu sinsi yangını? Sözleriyle bizi (haklı/haksız) hayli hırpaladıktan sonra arkasını dönüp giden arkadaşıma, ayrılırken, "yine de senin arkandan konuşmayacağız!" diyemiyorum. Diyemiyorum, çünkü arkasından konuşabileceğimi aklına getirmekten korkuyorum. Diyemiyorum, çünkü arkasından konuşabileceğimin zaten aklında olduğunu öğrenmekten çekiniyorum. Diyemiyorum, çünkü arkasından konuşmayacak kadar erdemli olabileceğime inanmadığını da açık edip, arkandan konuşmayacağım diyerek arkasından konuşabilecek kadar yalancı olduğumu sandığını da itiraf etmesinden korkuyorum. Diyemem, çünkü benim kendisi hakkında, arkasından konuşacağımı zannedecek kadar hakkımda kötü zan sahibi olduğumu bilmesinden korkuyorum. Ona "arkamdan konuşulmaz nasılsa..." demekten, beni de "arkamdan konuşmayacağımdan emin nasılsa..." diye bir şey demek zorunda hissetmemekten yoksun bırakan dedikodu medeniyetini işte böyle zor cümleler kurarak lanetliyorum. İkimiz de mağduruz. Kim susturdu beni, onu ve seni? Kim? |
2 posters
Söz Yangını
MAfacan- Yeşil Yolcu
Mesaj Sayısı : 613
Yaş : 32
Nerden : BURSA / TRABZON
Okul : BİAİHL
İleti : RABBİM KALBİMİ TUT..! BUNA İHTİYACIM VAR..!
Ruh hali :
Teşekkür : 7
Puanı : 490
Kayıt tarihi : 20/02/09
NuR ..
Mesaj Sayısı : 441
Yaş : 32
Nerden : ●● σLмaк isтєdiqiм чєяLєяdєи ●●
Okul : _вiαihL___06
İleti : qeL qör béni.. sén néчLédi
Ruh hali :
Teşekkür : 7
Puanı : 352
Kayıt tarihi : 29/11/08
gıybetin y/aktığı dudaklardan k/özlü sözler..
çok güsel bir kitap.. Allah razı olsun kardeş paylaştığın için..
çok güsel bir kitap.. Allah razı olsun kardeş paylaştığın için..
Similar topics
